Οι φίλοι γνωρίζετε κι όσοι επικοινωνούμε (ορθά) εικάζετε πως η υποψηφιότητά μου - ως περιφερειακού συμβούλου με την ΑΝ.(εξάρτητη) Α.(υτοδιοικητική) Σ.(υνεργασία) Α.(ρχών) για τα Ιόνια Νησιά στο πλευρό του Θεόδωρου Γαλιατσάτου και του φίλου Λευτέρη Νιοτόπουλου- είναι περισσότερο μια κραυγή αντίστασης ενάντια στην (sin-)κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου παρά μια πράξη διεκδίκησης πολιτικού αξιώματος.
Κι αν οι λέξεις δεν είχαν τόσο ξευτιλιστεί εξαιτίας της προπαγανδιστικής χρήσης τους από τους Φαϊλοπρετεντέρηδες λακέδες του Συστήματος εξουσίας, αν οι λέξεις διατηρούσαν την ικανότητά τους να επικοινωνούν το εννοιολογικό τους περιεχόμενο θα σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΣΑ από καρδιάς για τα ευχητήρια μηνύματα και τις τόσες(!) κλήσεις στο κινητό, που –ΝΑΙ- είναι πλέον σε 24ωρη λειτουργία μετά από ένα χρόνο σιγής… Και αυτό μου το «Ευχαριστώ» αν και ψηφιακά διατυπωμένο θα σήμαινε με την αγωνία και τη λαχτάρα της Καρδιάς μου. Αγωνία για τον αν οι τρείς εβδομάδες απόστασης από την κάλπη της Κυριακής 18 Μάη επαρκούν για να δηλώσουμε την σθεναρή απόφασή μας να αντισταθούμε στο ανθρωποκτόνο καθεστώς του ψευδοκράτους των Αθηνών -που έχει εδώ και καιρό χάσει τη λαϊκή συνηγορία εξαθλιώνοντας τους Έλληνες Πολίτες και εκποιώντας τη Δημόσια Περιουσία- και Λαχτάρα για την αξιοποίηση των αποσιωπημένων ικανοτήτων, των ψυχικών δυνάμεων, του καθένα από εμάς προς όφελος όλων μας. Γιατί, ανέκαθεν, όταν οι Έλληνες λειτουργούσαμε προτάσσοντας το Δημόσιο συμφέρον από το ιδιωτικό κομίζαμε στην Ανθρωπότητα υψηλόφρονα οράματα και πολιτισμικά θαύματα….
Ιδιαίτερα θέλω να ευχαριστήσω τη σύντροφο της ζωής μου Μάρθα και τον αδελφό της καρδιάς μου Χρήστο για την ανοχή τους και την αέναη στήριξη τους, το βουλευτή Σταύρο Κοντονή και το φίλο Λευτέρη Νιοτόπουλο για την (εξόχως) τιμητική πρόταση υποψηφιότητας, το Δημοσθένη Σμαραγδή για τις σοφές του συμβουλές και την ώθηση που χρειαζόμουν για να αποδεχτώ μια τέτοια Ευθύνη, και βέβαια όσους φίλους αυθόρμητα και με ανιδιοτέλεια έσπευσαν να δηλώσουν συνοδοιπόροι σε τούτο τον αγώνα που σ’ όποιο αποτέλεσμα κι αν οδηγήσει έχει ήδη κερδίσει μια μεγάλη Νίκη: τη συνειδητοποίηση πως εμείς, οι αφανείς πολίτες έχουμε ιερό χρέος να σηκώσουμε τις Ζωές μας και τη μοίρα του Μέλλοντός μας στους (αδύναμους) ώμους μας. Έχουμε ρίζες βαθιές στη νησιωτική Γη μας και την Ιστορία της και την αναγεννησιακή ΑΝΑΣΑ αυτής της τόσο παράξενης Άνοιξης για σύμμαχό μας. Γι’ αυτό και θα τους Νικήσουμε… Αναμφίβολα.
Υ.Γ. Είθισται στην αρχή κάθε γιορτής να ανταλλάσσονται δώρα. Και στην Αν.Α.Σ.Α αποφασίσαμε να κάνουμε την πορεία ως τις εκλογές μια γιορτή της Δημοκρατίας και του ελεύθερου ελληνικού Πνεύματος - ως όφειλε να είναι η κάθε εκλογική αναμέτρηση-ως αντίδωρο των ευχών και της συμπαράστασής σας προσφέρω σε υψηλή ανάλυση για όποιον το επιθυμεί δύο από τους πίνακες της επικείμενης Έκθεσης στην Αθήνα (που μοιραία μετατίθεται χρονικά για το μεσοκαλόκαιρο….)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου